PANTOMIM: DIA IBUKU
WATAK:
IBU
AMIR
BADAR
DEMAN
MAK NYAH
ORANG TUA
ADIK LELAKI BERUSIA 5 TAHUN
BABAK 1
(SYAIR MENGISAHKAN KEPAYAHAN IBU MEMBESARKAN ANAKNYA.
IBU BERSAMA ANAK KECIL MELAKONKAN GAMBARAN SYAIR)
BABAK 2
LATAR TEMPAT: (
KAWASAN RUMAH LAMA DI SEBUAH KAMPUNG. TIGA ORANG ANAK BERANAK TINGGAL BERSAMA)
IBU :
Amir! Amir! Dah pukul berapa ni? Nanti lambat pula kamu ke sekolah. Cepat sikit
nak. (MAK MEMBERSIHKAN KAWASAN RUMAH. ADIK IKUT MASUK SAMBIL BERMAIN)
AMIR :
Ya Mak! Amir dah nak siap dah ni. Aduh, terlambat pula Amir bangun hari ni. Kenapa
mak tak kejutkan Amir?
IBU :
Mak dah kejutkan, tapi Amir tak bangun-bngun. Naper Mir? Semalam Amir tidur lambat
ke?
AMIR :
Ehem. Lagi enam bulan nak periksa UPSR tapi rasa macam besok jer. Berdebar pula
rasa.
IBU : Lambat lagi tu Amir.
Bersabar la yer. Yang penting, Amir belajar bersungguh-sungguh. Jangan lupa
sembahyang…
AMIR :
(MENGUSIK ADIK YANG SEDANG BERMAIN) Insyaallah mak. Amir kan dah berjanji nak
bahagiakan mak. Amir akan berusaha ubah keluarga kita. Berusaha untuk
kesenangan mak. Nanti bila Amir dah besar, Amir akan belikan apa sahaja untuk
mak dan juga adik. Malah, Amir akan payungkan emak dengan Mahligai Emas, akan Amir
lilitkan tubuh mak dengan…. (TIDAK SEMPAT MENGHABISKAN KATA-KATA)
IBU :
Sudah lah tu Mir. Mak gembira dengar semua tu. Tapi, bukan itu yang mak
harapkan dari anak mak seorang ni. Mak harapkan satu hari nanti Amir akan
meniadi orang yang berjaya kelak. Dah lah tu nak… nanti lambat pula ke sekolah.
AMIR :
Baik mak. Amir pergi yer…. Amir sayang mak..
(IBU HANYA TERSENYUM. AMIR KELUAR PENTAS )
IBU : Jom bantu mak di dapur yer……
(ADIK HANYA MENGANGGUK. KEMUDIAN, IBU MEMIMPIN ADIK BERLALU KELUAR)
BABAK 3
LATAR TEMPAT : BELAKANG SEKOLAH
(MASUK DUA ORANG MURID LELAKI MEMBAWA PLASTIK SAMPAH
HITAM SAMBIL KETAWA)
BADAR :
Hahahahaha Hahahahahah…
DEMAN :
Hohohohohohoho
BADAR :
Eh, kenapa dengan ko deman? Lain pula aku dengar bunyi ko ketawa
DEMAN :
Hah! Inilah yang dipanggil ketawa dengan penuh kepuasan. HO HO HO….
BADAR :
(CUBA MENGIKUT TERAGAK_AGAK) HO HO …. HOLICKS!
.
DEMAN :
(TERKEJUT) Apa lak HOHOHO HOLICKS. Macam ni….. (MEMUNCUNG MULUT KE MUKA BADAR) HO…..
BADAR : Ho Liao punya BADAR. Bau apa ni….?
Dah macam tempat pembuangan sampah dah. Sah ko minum malam tadi ni?
DEMAN :
(SAMBIL MENGGARUKAN KEPALA) Er…. Aku minum sikit jer
BADAR ;
Ko ni…. Yang pergi minum air setan tu buat apa? Jangan jadi syaitan kalau kita
ni bukan syaitan.
DEMAN ; Ek elleh, apa celup. Yang semalam
kita merembat kat kedai tu, plus plus
lak hari ni kita monteng sekolah, tak jadi setan pulak.
BADAR :
Eh, ye tak yer juga yerk? Tapi, minum arak tu dosa besar. Yang kita buat ni
baru kecil-kecilan…
DEMAN :
Ko ni, sama la tu… eh, apa yang ko dapat semalam?
BADAR :
E….. macam-macam ader. Jom, jom, kita pegi ke port lama. Kita ker syurga…
hahahaha
(DEMAN DAN BADAR DUDUK DI RUANG KANAN PENTAS SAMBIL
MEMBUKA PLASTIK HITAM. AMIR MASUK PENTAS. BADAR DAN DEMAN TERNAMPAK AMIR LALU
MEMANGGILNYA)
BADAR :
Amir! Amir! Alamak, ada jodoh lak kita yer. Meh la sini.
DEMAN :
Ntah nyer Mir. Meh la bermesyuarah kita di sini. Ala, bak kata omputih, chat…
chat… chating.
AMIR :
Wei, korang ponteng sekolah ker?
BADAR : Ek Eleh, bila lak kita ponteng
sekolah. Ponteng sekolah tu kalau ko tak
datang sekolah. Kitaorang bukan nak ponteng tapi lambat sikit jer gi sekolah…
mana ada ponteng. Kan deman kan……?
DEMAN ; Yelah, Amir. Aku hari ni mc, pening
pening sebab tu tak pergi sekolah. Ko kecoh-kecoh nak gi sekolah tu buat apa.
Meh la join kitaorang ni. Syok wo…… lagipun, UPSR enam bulan lagi. Relaks la….
(AMIR TERAGAK-AGAK)
BADAR :
meh la… kang orang kata ko ni tak mesra alam pulak, sombong….
(AMIR
MENGANGGUK DAN MENUJU KE ARAH KAWAN-KAWANNYA)
BADAR :
Hah, macam tu la bro.
DEMAN :
Ada, ada. Kat belakang rumah aku banyak menatang tu.
BADAR :
Ada apa?
DEMAN :
Beruk ?
BADAR : Bukan beruk la beruk… ala, buang
masa la cakap ngan ko. Ni Mir, memandangkan ko baru jer register jadi ahli kelab ‘APS’…
AMIR :
APS?
DEMAN :
Angkatan Ponteng Sekolah!
(BADAR DAN DEMAN KETAWA)
BADAR :
ni, ni….Ada benda special aku nak bagi kat ko. Canggih beb! (SAMBIL MENCARI SESUATU DALAM PLASTIK HITAM DAN
MENGELUARKAN SEBATANG ROKOK YANG BESAR)
AMIR :
Humangaih…. (TERKEJUT TERUS TERDUDUK)
DEMAN :
Inilah bapa kepada segala rokok
AMIR :
Tak pernah aku jumpa rokok sebesar ni.
BADAR :
Ko cuba la dulu. Nikmat se…. Awet muda….
AMIR :
Ye ke?
BADAR :
Ya Mir…… lau ko hisap ni, confirm ko tak akan tua.
AMIR :
Muda sentiasa la yer….
DEMAN : Iyer… sebab muda-muda dah mati
memang tak sempat tua. Ni lagi cepat mati ni, sekali sedut, hanyut………….
BADAR : Ko ni apa lah, menakut-nakutkan si
Amir. Cuba, cuba. Orang kata Gentlemen…. Ramai perempuan suka.
(AMIR CUBA HISAP. MULA ASYIK. DEMAN MENGELUARKAN
PICAGARI KEMUDIAN MENYUCUK KE BADAR DAN AMIR. KESEMUANYA DALAM KEADAAN KHAYAL.)
BADAR : Syurga…… kalau ko nak benda ni lagi
Mir, ko kena la sediakan duit. Tak mahal. Kawan punya pasal, aku jual kat ko
seratus ringgit. Biasa aku jual lima puluh jer…. Ok lah Mir. Apa-apa hal, kol.
Aku go through….. jom, man. ( KELUAR TERHOYONG HAYANG BERSAMA DEMAN. AMIR MENYUSUL
KELUAR)
BABAK 4
LATAR TEMPAT : RUMAH AMIR
(AMIR TIDUR TAPI RESAH GELISAH. TIDAK DAPAT
MELELAPKAN MATA. SATU SUDUT LAIN, IBU SEDANG SEMBAHYANG)
Syair
Kerana dadah, Amir
terjebak
Anak yang soleh
mula membentak
Ibu yang miskin
tempat di mintak
Jika tak dapat,
dibertak-bertak
(AMIR MENUJU KE RUANGAN IBUNYA)
AMIR : Mak!
(IBU TENGAH SEMBAHYANG, DITOLAKNYA)
IBU : astagfirullah. Apa ni Mir? Amir
tak nampak ke mak….
AMIR ;
Ah, Amir tak kira. Amir nak minta duit.
IBU :
Duit? Nak buat apa dengan duit tu nak….
AMIR :
Adalah….. Amir, amir nak bayar yuran UPSR
IBU :
Yuran? Kan kerajaan dah lupuskan semua yuran persekolahan. Yuran apa lagi ni….
AMIR :
Ala… mak ni banyak cerita la. Bagi je la Amir duit! Amir nak duit!
IBU :
Mak takder duit Mir. Kita ni ibarat makan pagi kais pagi mir….
AMIR :
Ah, Amir tak kira dengan barat-barat mak. AMIR.. NAK.. DUIT!
(CUBA MENYELONGKAR BEG DUIT IBUNYA YANG BERADA DI
ATAS MEJA. IBU CUBA MENGHALANG)
IBU :
Jangan Mir. Jangan…. Duit yang ada pun untuk perbelanjaan dapur besok.
(AMIR MENOLAK IBUNYA JATUH. IBUNYA MENAHAN SAKIT….)
AMIR :
Hidup kita miskin! Miskin! Amir benci hidup miskin! Amir benci hidup dengan
mak!
IBU :
Kenapa Mir…. (DALAM KESAKITAN) Kenapa Amir berubah tiba-tiba ni…
AMIR :
Sebab Mak! Sebab Mak yang tidak boleh nak bagi Amir kemewahan seperti
kawan-kawan Amir. Mak tu yang tidak pernah berusaha untuk kesenangan kita.
Semua sebab mak! Amir nak duit!
IBU :
Mak tak de duit mir.
AMIR :
Ah, mak memang tak berguna. Naper la Amir jadi anak orang tua macam ni. (TERUS
BERLALU KELUAR)
(IBU MENAHAN SAKIT SAMBIL MENADAH TANGAN)
IBU ;
Ya Allah! Berilah petunjuk pada anakku. Ampunilah dosanya… Ya All… (MENAHAN
SAKIT DI DADA. DI SERANG SAKIT JANTUNG)
(ADIK MASUK DAN BERJALAN KEPADA IBUNYA)
ADIK : (PELAT) Mak……. angun mak! Nape ni mak? Mak, jangan la titon
kat cini. Angun la…. Adik nak cucu. Mak, angun…………….. adik nak cucu. Angun la mak……
mak
Syair
Malangnya nasib kasihnya
ibu
Anak tersayang berubah
laku
Angkara dadah musuh
nan satu
Keluarga bahagia di
haru biru
BABAK 5
LATAR TEMPAT : PERHENTIAN BAS
(SEORANG MAK NYAH SEDANG MENUNGGU
BAS. SATU SUDUT MASUK ORANG TUA. HANYA MEMANDANG SAMBIL MENGGELENGKAN KEPALA
MEMANDANG. AMIR MASUK KE PENTAS DAN DITAHAN ORANG TUA)
ORANG TUA :
Cukup Mir! Cukuplah dosa yang telah kau lakukan. Kembali la ke pangkal jalan. Allah
itu Maha Pengasih dan maha penyayang.
AMIR :
Pak cik ni saper? Macam mak saya je menceceh. Pakcik tu bukan tuhan nak
tentukan dosa pahala orang!
ORANG
TUA : Pakcik ni hanya seorang khalifah,nak.
Bertaubat la Mir selagi belum terlambat. Arasyh Allah itu terlalu besar.
Kembalilah ke pangkal jalan. Jangan diteruskan niat kamu tu.
AMIR : Sudah la pakcik. Suka hati saya
la apa yang saya nak buat. Pakcik jagalah tepi kain pakcik tu. Menyibuk jer….
(ORANG TUA HANYA MENGGELENGKAN KEPALA SAMBIL
MEMANDANG AMIR YANG MENUJU KE ARAH MAK NYAH. AMIR MERAGUT BEG MAK NYAH ITU.
MENCARI SESUATU DAN MEMUKUL AMIR . )
MAK
NYAH : Tak guna punya budak. Nah amik
kau, amik kau. Copet beg aku yer. Amik ni…. (TERUS MEMUKUL AMIR)
(CUBA
LARI TETAPI DILANGGAR DENGAN LELAKI BERMOTOSIKAL)
AMIR ; Aduh, sakitnya……………….. Argh……….
(MENAHAN KESAKITAN YANG SANGAT PEDIH). Agh…. Mak, mak. Sakit mak…… Tolong Amir
Mak. Amir berdosa pada mak. Mak….. sakit mak. Tolong Amir mak…Aduh…… Ampunkan
Amir Mak…..Ampunkan Amir …. Mak……..
(ROH
IBU DATANG MENGHAMPIRI AMIR)
(BACAAN SAJAK IBU)
Anak
Hidup
kita cuma sementara
Esok
lusa akan tiba masanya kita
Masa
di mana datangnya hukum Yang Esa
Hukum
yang tidak bleh ditolak oleh semua manusia
Hukum
yang pasti bagi kita
Iaitu
hokum MATI
Anak
Sembilan
bulan kau berumahkan rahim ibu
Di
saat melahirkanmu, ia kepedihanku
Di
Saat membesarkanmu, ia kebahagiaanku
Dan
disaat memelukmu, ubat kesakitanku
Kerana
kau
Anak,
anugerah untukku
Tetapi,
Kenapa?
Kerana dadah, rahim sejukku kau hangatkan
Kerana
dadah, kepedihankan kau tambahkan
Kerana
dadah kebahagiaanku kau leburkan
Dan
kerana dadah pelukanku, kau leraikan…
Ibu
pergi nak…. Kerana kau memilih dadah dari ibu
Ibu
pergi… kerana kau lebih memerlukan dadah dari ibu
Ibu
pergi nak …. Ibu pergi…… ibu pergi
AMIR : Mak….. mak….. Jangan tingglkan Amir
mak. Mak, ampunkan amir mak. Amir berdosa
pada mak. Mak…….. ampunkan amir mak…… sakit mak…. argh…….argh……. (AKHIRNYA MATI
DALAM KEADAAN KEPEDIHAN YANG AMAT)
ADIK : Abang… abang…. Adik nak cucu. Adik
kejutkan mak… mak tak angun… adik nak cucu… abang…. (TERNAMPAK ABANG DAN MELURU
KE ARAHNYA) Abang, angun. Adik nak cucu… adik lapar…. Abang…………
(PAK
TUA MEMIMPIN ADIK KELUAR)
p/s : semoga anak kita tergolong dalam golongan soleh solehah. amin.....